Aselsan ve MetuTech Gezisi
Vay anasını arkadaşlar diyerek başlıyorum sözlerime. Geçen Pazartesi, Teknoloji kulubü ve Bilgisayar Mühendisliği öğrencileri olarak gezi düzenledik. Dilim döndüğünce buraya aktaracağım deneyimlerimi ama dilim hafiften tutulduğu için hatam olursa şimdiden affola.
Sabah saat 4:30’da kalkıp yürüye yürüye otobüsün bizi alacağı yere gittim. 20 dakika bekleme ardından otobüsümüze atlayıp Ankara’ya doğru yol almaya başladık. Geyik dolu bir 4 saat ardından Ankara'ya vardık.
İlk durağımız Aselsan.
Girişte çok iyi bir şekilde karşılandık. Heyet kartlarımız bizlere dağıtıldı ve toplantı salonuna alındık. Etrafımızda korumalar vardı. Kuş uçurtulmuyordu. Girişte de fotoğraf makinelerimiz toplanınca olayın boyutunu hafiften kavramış bulunduk :) Sonuçta Aselsan, ağırlıklı olarak Türk Silahlı Kuvvetleri için projeler geliştiriyordu ve takdir edilir ki bunları da göstermek istemiyorlardı. Yine de toplantıdan sonra fabrika ve iş ortamını gezme imkanımız oldu. Tek kelimeyle muhteşemdi. Birilerinin, hele ki Türk bilim insanlarının, bu tarz bir araştırma - geliştirme merkezine sahip olabilmesi gerçekten gurur verici. Daha sonra yetkililer bizi müzeye getirdiler ve eskiden – şimdiye Aselsan ürünlerini inceledik. Sonunda gezi bittiğinde bir kapı açtık(Evet biraz saçma oldu burası biliyorum) ve otobüs karşımızdaydı. Düşünün artık adamları :) Nato koruma bölgesi olduğu için bu titizlik normaldi aslında. Aselsan yetkilileriyle öpüştük ayrıldık dermişim tabi ki öyle bir şey olmadı :) Aselsan’dan çıkış yaptık...
2. durağımız Odtü Teknokent’ti.
Aslına bakarsanız Teknokent beni daha fazla heyecanlandırıyordu. Hislerim de haklı çıkardı beni zaten. Öğle yemeğinden sonra, Slikon Blok’a doğru yolumuzu tuttuk. Burada ana kuluçka merkezlerinden birinde 1 brief aldık. Yaklaşık 40 dakikada Teknokent ile ilgili gerçekten güzel bilgiler verildi. En basitinden içerisinde irili ufaklı 243 şirketin olduğu, bunları yaklaşık %76sının da Teknoloji – Bilişim – Arge merkezlerinden oluştuğu küçük bir sanayi bölgesi diyebiliriz Teknokent için. Benim için rüya gibi bir yerdi açıkçası. Hani içine gireceksiniz, çıkmayacaksınız. Orada yaşayın, bırakın x sonsuza gitsin :)
Toplamda 2 firmayı ziyaret edebildik zaman kısıtlamasından dolayı. Bunlardan biri MetuTech Atom, ki ben oraya bayıldım çünkü bir oyun yazılım ve animasyon şirketi, diğeri ise Milsoft bilişim merkeziydi.
Ben burada Atom’u biraz anlatmak istiyorum.
Tamamen Türk bir oyun ve animasyon geliştirme ekibi. İçeriye girdiğimizde de zaten bu havayı gördük. Geliştiriciler belli ki acayip kafa insanlardı :) Güzel bir sohbetin ardından etrafı gezdik, programcıların ve çizerlerin çalışmalarını inceledik. Coderlar pek konuşmadılar aslında ki bence normaldir bu durum :) Çizerler ise daha bir etrafı gezdirme, şurada şu var burada bunu yapıyoruz gibilerinden bizlere açıklama verdiler. Bir ara ben kendim başka bir bölmeye geçtim. Gördüğüm manzara beni dehşete düşürdü(Yok ya etkilendim onu anlatmaya çalışıyorum). Bir oda dolusu çizer, önlerinde çizim pedleri, harıl harıl bir şeyler çiziyorlardı. Harika bir çalışma manzarasıydı. Sırf o hal için bile orada 1 gün konaklanabilinirdi :) Ağzımdan hafiften salyalar akmaya başlayınca kendimi toparlayayım bari dedim. Karar vermiştim, bir şekilde burada staj yapmalıyım diye. Umarım gerçekleştirebilirim bu isteğimi, keza öncelik Odtü öğrencilerinin maalesef...
Sonra Milsoft’a geçtik. Burada da simülasyon ve görüntü işleme projelerini görebilme imkanı yakaladık. Gerçekten harika imkanlar vardı ve bu bizi biraz demorilize etmişti. Hakkaten büyük bir yer Odtü. İmkanlarla dolu bir yer. Okunamadıysa bile, master yapılası bir yer :)
Ankara'dan ayrılırken son durak Anıtkabirdi. Ankara'ya gelmişken, Ata'yı görmeden gitmek büyük saygısızlık olurdu.
Dönüşte hem süper bir deneyimin lezzetini, hem de aslında ne kadar da imkansız bir okulda okuyor olduğumuzun gerçeği vardı :) Yine de olsundu. Çünkü artık bazı şeyler eskisi gibi değildi gezici bünyelerde. Umarım herkes en az benim kadar azimlenmiş ve daha fazla çalışmaya kendi kendine söz vermiştir.
Sabah saat 4:30’da kalkıp yürüye yürüye otobüsün bizi alacağı yere gittim. 20 dakika bekleme ardından otobüsümüze atlayıp Ankara’ya doğru yol almaya başladık. Geyik dolu bir 4 saat ardından Ankara'ya vardık.
İlk durağımız Aselsan.
Girişte çok iyi bir şekilde karşılandık. Heyet kartlarımız bizlere dağıtıldı ve toplantı salonuna alındık. Etrafımızda korumalar vardı. Kuş uçurtulmuyordu. Girişte de fotoğraf makinelerimiz toplanınca olayın boyutunu hafiften kavramış bulunduk :) Sonuçta Aselsan, ağırlıklı olarak Türk Silahlı Kuvvetleri için projeler geliştiriyordu ve takdir edilir ki bunları da göstermek istemiyorlardı. Yine de toplantıdan sonra fabrika ve iş ortamını gezme imkanımız oldu. Tek kelimeyle muhteşemdi. Birilerinin, hele ki Türk bilim insanlarının, bu tarz bir araştırma - geliştirme merkezine sahip olabilmesi gerçekten gurur verici. Daha sonra yetkililer bizi müzeye getirdiler ve eskiden – şimdiye Aselsan ürünlerini inceledik. Sonunda gezi bittiğinde bir kapı açtık(Evet biraz saçma oldu burası biliyorum) ve otobüs karşımızdaydı. Düşünün artık adamları :) Nato koruma bölgesi olduğu için bu titizlik normaldi aslında. Aselsan yetkilileriyle öpüştük ayrıldık dermişim tabi ki öyle bir şey olmadı :) Aselsan’dan çıkış yaptık...
2. durağımız Odtü Teknokent’ti.
Aslına bakarsanız Teknokent beni daha fazla heyecanlandırıyordu. Hislerim de haklı çıkardı beni zaten. Öğle yemeğinden sonra, Slikon Blok’a doğru yolumuzu tuttuk. Burada ana kuluçka merkezlerinden birinde 1 brief aldık. Yaklaşık 40 dakikada Teknokent ile ilgili gerçekten güzel bilgiler verildi. En basitinden içerisinde irili ufaklı 243 şirketin olduğu, bunları yaklaşık %76sının da Teknoloji – Bilişim – Arge merkezlerinden oluştuğu küçük bir sanayi bölgesi diyebiliriz Teknokent için. Benim için rüya gibi bir yerdi açıkçası. Hani içine gireceksiniz, çıkmayacaksınız. Orada yaşayın, bırakın x sonsuza gitsin :)
Toplamda 2 firmayı ziyaret edebildik zaman kısıtlamasından dolayı. Bunlardan biri MetuTech Atom, ki ben oraya bayıldım çünkü bir oyun yazılım ve animasyon şirketi, diğeri ise Milsoft bilişim merkeziydi.
Ben burada Atom’u biraz anlatmak istiyorum.
Tamamen Türk bir oyun ve animasyon geliştirme ekibi. İçeriye girdiğimizde de zaten bu havayı gördük. Geliştiriciler belli ki acayip kafa insanlardı :) Güzel bir sohbetin ardından etrafı gezdik, programcıların ve çizerlerin çalışmalarını inceledik. Coderlar pek konuşmadılar aslında ki bence normaldir bu durum :) Çizerler ise daha bir etrafı gezdirme, şurada şu var burada bunu yapıyoruz gibilerinden bizlere açıklama verdiler. Bir ara ben kendim başka bir bölmeye geçtim. Gördüğüm manzara beni dehşete düşürdü(Yok ya etkilendim onu anlatmaya çalışıyorum). Bir oda dolusu çizer, önlerinde çizim pedleri, harıl harıl bir şeyler çiziyorlardı. Harika bir çalışma manzarasıydı. Sırf o hal için bile orada 1 gün konaklanabilinirdi :) Ağzımdan hafiften salyalar akmaya başlayınca kendimi toparlayayım bari dedim. Karar vermiştim, bir şekilde burada staj yapmalıyım diye. Umarım gerçekleştirebilirim bu isteğimi, keza öncelik Odtü öğrencilerinin maalesef...
Sonra Milsoft’a geçtik. Burada da simülasyon ve görüntü işleme projelerini görebilme imkanı yakaladık. Gerçekten harika imkanlar vardı ve bu bizi biraz demorilize etmişti. Hakkaten büyük bir yer Odtü. İmkanlarla dolu bir yer. Okunamadıysa bile, master yapılası bir yer :)
Ankara'dan ayrılırken son durak Anıtkabirdi. Ankara'ya gelmişken, Ata'yı görmeden gitmek büyük saygısızlık olurdu.
Dönüşte hem süper bir deneyimin lezzetini, hem de aslında ne kadar da imkansız bir okulda okuyor olduğumuzun gerçeği vardı :) Yine de olsundu. Çünkü artık bazı şeyler eskisi gibi değildi gezici bünyelerde. Umarım herkes en az benim kadar azimlenmiş ve daha fazla çalışmaya kendi kendine söz vermiştir.
Yorumlar
Yorum Gönder